Diary

Filter volgens:

Sedert 1991 zijn wij jaarlijks te voet onderweg over de vele jakobswegen in Europa, die wij niet hadden willen missen. Wij kwamen 3 keren aan in Compostela. Een schitterend idee van de toekomstige "pelgrim Johan" naar Santiago de Compostela.

Wij zullen hem gedenken gedurende onze Pelgrimstocht vanaf 23 Augustus op de Jakobsweg Isar- Loisach (BRD). Ik zal mijn pelgrimsvrienden eveneens een bijdrage voor een paar "kilometers" vragen. Wijzelf zullen overschrijven na terugkomst begin september een bedrag in Belgie.

Wij wensen Johan Buen Caminino en ULTREIA. Cees & Irma

Johan Blomme

Johan Blomme
21 aug 17

Binnenkort (op 30 aug.) word ik geopereerd aan een tumor in de rechter ooghoek. Ik zal mijn oog bij die operatie verliezen. Om dit te verwerken heb ik heb ik veel steun nodig die mij door die moeilijke periode helpt.

Hopelijk vind ik steun bij zovelen die met kanker te maken hebben.

An en Roger Marien

An en Roger Marien
21 aug 17

Hartverwarmend, veel respect voor jou professor, voor je zoon, je familieleden, je vrienden en alle mensen die op de ene of de andere manier helpende handen of luisterende oortjes zijn voor mensen in nood.

Wij wensen je alle succes van de wereld toe en kom veilig weer in je thuishaven. Proficiat met dit initiatief en met de nagekomen belofte! Zo mooi en bewonderenswaardig !! Go go go !!

Beste Johan, eerst en vooral een duwtje in de rug voor de prestatie die je gaat doen. Ook mijn man is getroffen door die vreselijke ziekte. 6 jaar terug voor de eerste keer en nu een herval gekregen. Sinds 2 augustus geopereerd en de operatie goed verlopen. Toch een kleine complicatie na de ingreep. Maar onze dank gaat toch uit naar de Prof en zijn assistenten die heel goed werk geleverd hebben. Na de 2de diagnose heeft onze wereld even stil gestaan, vooral bij Jan, hij had het heel moeilijk. Ik eveneens maar ik blijf erin geloven dat ze hem gaan helpen. We genieten van elke dag nog eens zoveel als vroeger, de kleine dingen maken ons nu zo gelukkig, waar we het vroeger niet eens van beseften.

Ik wens je veel sterkte voor de komende dagen en ook veel dankbaarheid voor de looptocht die je gaat doen, voor al de mensen die getroffen zijn met de ziekte. Heel veel lieve groeten, Ann

Roberte Baisipont

Roberte Baisipont
21 aug 17

Ik heb u vandaag gezien op de -1 , ik ging voor mijn bestraling van mijn linkerborstkas... Via deze weg wil ik iedereen van UZ Leuven bedanken voor hun vriendelijkheid, aan de assistenten voor hun goed kennis van mijn dossier. In UZ Leuven ben ik geen nummer maar iemand met een verhaal. En nu lees ik in de krant over uw tocht.

Ik voel me als kankerpatiënt zo gesteund... Bedankt , merci , gracias...en...Bonne route

Tania Vermeulen

Tania Vermeulen
21 aug 17

Graag wil ik ons verhaal meegeven naar Compostela.

In 2013 overleed onze zoon Pieter aan MDS na een moedige strijd die een kleine 2 jaar,duurde.Het begon met moe zijn ( een groeispurt dachten we). na een reeks onderzoeken en opnames kwamen we uiteindelijk in het UZ Gent terecht. Daar werd de diagnose gesteld.We waren positief,we vochten ertegen.Pieter zelf was onmetelijk flink zeurde niet en gaf alles op,zijn school,zijn hobby's...hij leerde in die periode ook zijn echte vrienden kennen met 4 waren ze ,ze steunden hem kwamen op bezoek tot op het laatste moment.

Wij als ouders als koppel deden alles en leefden enkel in functie van Pieter.Toen uiteindelijk een beenmergtransplantatie onafwendbaar bleek waren we nog steeds positief, na 6 zware slopende weken gaf zijn lichaam de strijd op.Het moment waarop we onze zoon moesten afgeven is het moeilijkste wat we ooit deden en hopelijk ooit nog zullen moeten doen.Je kan roepen,kwaad zijn,huilen of in een hoekje wegkruipen maar hij komt er niet mee terug.Hij werd net geen 16 jaar.

We zijn nu ruim 4 jaar verder,het blijft moeilijk om het los te laten,een plaats te geven...We proberen de mooie momenten vast te houden...het leven van alledag gaat verder het blijft onwezenlijk als ouders als zus om hem nooit volwassen te zien worden.De wereld stopte met draaien op 5 april 2013.Voor altijd blijft Pieter 16 ook al zou hij nu al 20 zijn. Nooit zal hij keuzes moeten maken,een gezin, reizen ...we zullen het hem nooit zien doen. Pieter is als een schaduw in ons leven die overal bij is en toch ook niet...Het verdriet overheerst nog dikwijls en zit in kleine dagelijkse dingen.

Wij hebben u verhaal altijd gevolgd en alleen al de naam van u zoon Pieter in de krant zien staan doet ons terugdenken aan onze Pieter en hoe het misschien voor ons had kunnen zijn. WIj wensen u veel succes met u sportieve prestatie die zeker zal lukken gewoon omdat het om U zoon gaat. 

Dirk Claes

Dirk Claes
21 aug 17

Beste Johan, veel succes met je looptocht naar Compostela.

Einde mei nam ik met mijn echtgenote deel aan de 1000 km van Kom op tegen Kanker, daar vrienden ook met kanker werden geconfronteerd. In vergelijking met uw uitdaging was dit hiertegen klein bier, zoals ze zeggen. We wensen u vanuit Rotselaar een voorspoedige tocht en ook voor Pieter en de familie het allerbeste! 

Jullie burgemeester, Dirk Claes PS Met plezier sponseren we.

Waarde Professor,

Uw initiatief wekt meer dan bewondering. We kunnen niet voldoende doen om U en Uw team toe te laten onderzoek te verrichten opdat elke vorm van kanker kan worden uitgeroeid. In elke werkkring, familie en/of gezin is wel iemand die we kennen die strijd moet leveren tegen deze ziekte.

Succes en graag dragen wij dan ook ons financieel steentje bij. De Ketelaere Jacques

liliane vervoort

Liliane Vervoort
21 aug 17

Geachte heer Swinnen,

Vol bewondering ben ik voor de tocht die u gaat ondernemen. Wens u veel goede moed. Mijn vriend Erik lijdt aan longkanker en onderging reeds 4x chemo. Het gaat voorlopig de goede kant op en wij zijn hoopvol. Hebben mekaar op 22 januari 2017 leren kennen. Beide hebben we onze partner verloren aan kanker.

Kan u deze boodschap meenemen in uw rugzak met mijn vraag aan onze lieve Heer voor volledig herstel? Bij voorbaat hartelijk dank en oprechte groeten.

Liliane Vervoort

Als verjaardagscadeautje voor je partner in crime voor één dag: Lieven Thorrez. Ik 'vecht' zelf elke dag tegen kanker. Straf wat je doet!

imelda soetaerts

imelda soetaerts
21 aug 17

Welkom in Hoegaarden. Succes met deze uitdaging.

Veel steun aan alle personen die momenteel vechten tegen kanker.

Prachtig initiatief maar een zware opgave. U kan rekenen op onze financiële maar vooral onze morele steun.

We zullen dit initiatief dagelijks volgen op de website. Buenos Camino!

Beste Johan, de eerste kilometers zitten er al op...ik wens jou een succesvolle tocht: wat een krachtprestatie!!

Wil jij onderweg ook even denken aan PEGGY: een moedige, positieve & fantastische vrouw die ik vorig jaar op oncologie mocht leren kennen maar die helaas uiteindelijk de strijd is verloren... Ook al ben ik niet gelovig, zij was dat wél en dus als ik een kerk of kapelletje passeer, steek ik een kaarsje voor haar aan...misschien kan jij dat onderweg ook? Alvast BEDANKT!

Als het even moeilijk zou worden, weet dat er héél véél mensen achter jou staan...Respect!!!

Enorm respect voor Pieter en Johan, en bij uitbreiding voor allen die kankerpatiënten helpen bij het maken van "hun" tocht.

Eindeloos respect Johan. Ik duim voor jou maar ook voor de duizenden kankerpatiënten. Het wordt afzien, maar toch 'enjoy every step'.

Bedankt voor je inzet en veel moed!

Beste Johan, Aangrijpend initiatief ! Ik loop in gedachten met je mee !!

Ik heb de tocht naar Compostela al fietsend en stappend gedaan, dus ik weet wat je allemaal kan verwachten. Een ervaring om nooit te vergeten !

Goovaerts wendy

Goovaerts wendy
21 aug 17

Johan, We leerden elkaar in 2011 kennen in Leuven waar mijn zoon Arne zijn strijd uitvocht tegen Leukemie. Arne won... we waren de artsen, de wetenschap, de medische wereld, dankbaar... Maar vooral Arne, hij is en blijft onze grote held... Vechtlust en optimisme sleurden onze kleine man erdoor.

Wat jij nu gaat doen weerspiegelt je respect voor al diegenen, groot en klein, die dagelijks hun strijd moeten aangaan, soms tegen beter weten in, met de moed der wanhoop. Fantastisch vind ik het, kippenvel als ik er over lees. Ik word zo terug gekatapulteerd naar een aantal jaar geleden toen we zelf dagelijks in het UZ kwamen voor de behandeling. Soms moe, soms op, soms wanhopig, maar meestal vol moed en vechtlust.

Het ga je goed onderweg Johan... We denken aan je... en weten dat alle kilometers die je loopt ook een beetje Arne zijn kilometers zijn!! Heel veel succes!

Arne en familie

Cindy De Houwer

Cindy De Houwer
21 aug 17

11 jaar geleden stierf mijn vader (54) aan buikvlieskanker na een half jaar vechten. Hij bleef altijd zo positief, optimistisch en troostte ons als we het moeilijk hadden. Mijn moeder kon het verlies maar heel moeilijk verwerken... 5 jaar later werd ook zij opnieuw ziek (longkanker die opnieuw doorbrak na 11 jaar) en stierf eveneens na enkele maanden op 58-jarige leeftijd. Wij bleven met 3 zussen achter, de jongste nog maar 24 en net afgestudeerd.

Dankzij de positiviteit, warmte en genegenheid die we kregen van onze ouders, hebben we dit zwaar verlies een plekje kunnen geven. We genieten des te meer van kleine dingen en van elkaar. We hebben een speciale, hechte band. Omdat we het onderzoek naar kanker willen steunen, namen we al 2 keer deel aan Levensloop en zamelden zo al veel geld in dat goed gebruikt wordt om andere mensen in de toekomst beter te kunnen helpen.

Ik heb erg veel bewondering voor de tocht die je gaat ondernemen en wens je enorm veel succes toe! Je kan het!!

Respect!

Beste Johan en Pieter, Ik vind dit een schitterend initiatief. Mijn naaste familie en ikzelf zijn tot op heden steeds gevrijwaard gebleven van kanker. In mijn vrienden en werkkring zijn we al wel geconfronteerd met deze ziekte.

Bij deze wens ik u veel loopplezier en een behouden aankomst.

Beste groeten. Cristian Samaniego. Wij sponsoren u voor 100€.

Nele Vanheuckelom

Nele Vanheuckelom
21 aug 17

Mijn persoonlijke boodschap is voor mijn goede vriendin Carolien. Pas 25 geworden zijn we nog volop in de fleur van ons leven en ontdekken we nog elke dag nieuwe dingen. Maar Carolien en haar familie gaan al een jaar gebukt onder de ziekte van Mama Griet. In juni 2016 werd pancreas vastgesteld, een harde diagnose waarbij enkel nog therapie word aangeboden om het leven te verlengen en draaglijk te maken, maar genezing zit er niet meer in.

We ervaren als vrienden hoe we eerst nog veel met Griet in contact kwamen maar dit sinsdien niet meer het geval is, de therapie heeft haar verzwakt. Ik merk dat Carolien anders keuzes maakt dan andere 25-jarige, ze heeft andere beweegredenen dan wij. Deze zware periode duurt hopelijk niet te lang voor Griet zelf, maar voor de familie geef ik hen graag nog wat jaren, ze verdienen om van elkaar te genieten. Carolien vertelt wel over de verschillende mogelijkheden van therapieën waaruit ze konden kiezen, we zijn goed bezig in het onderzoek. Maar het kan nog altijd beter, en we mogen niet rusten tot dit een geneesbare aandoening wordt.

Veel succes aan Johan, dat hij hierdoor veel aandacht kan vestigen op kankeronderzoek en we enkele stappen dichter komen bij genezing.

Veel sterkte en succes toegewenst!

jef van winckel

jef van winckel
21 aug 17

Wij wensen jou, jullie, ons en alle anderen heel veel VEERKRACHT en heel veel dank voor alle zorg en genegenheid.

Thierry VandenDriessche

Thierry VandenDriessche
21 aug 17

Geachte collega, Beste Johan,

Ik heb altijd veel respect gehad voor uw onderzoekswerk en uw dienstverlening in de verschillende kankercommissies waar ik destijds ook in zetelde. Een speech die u een tijd geleden gaf in de Academie voor Geneeskunde tijdens de welke u het lot van uw zoon Pieter beschreef, was zeer pakkend en waardig en blijf ik me tot op de dag van vandaag herinneren. De strijd tegen kanker is niet alleen uw professionele missie, waarop u uw carrière hebt gebouwd, maar ook en vooral een persoonlijke strijd geworden nu uw zoon Pieter met die onverbiddelijke diagnose werd geconfronteerd. Het is met diezelfde waardigheid en energie, die u zo kenmerkt, dat u aan deze looptocht begint als eerbetoon aan uw zoon en alle kankerpatiënten.

Ik heb in kort tijd mijn beide ouders en mijn broer verloren aan kanker. De uitvaart van mijn broer Jean was trouwens pas vorige zaterdag. Hoewel ieder zijn strijd anders is, begrijp ik misschien toch wel een beetje wat u en uw familie meemaken.

Ik wens u alvast het beste met dit nobel initiatief en wens uw zoon Pieter ook veel sterkte toe en hoop dat zijn toestand stabiliseert of verbetert. U hebt destijds gezegd dat u " iets heel zots" zou doen als Pieter vijf jaar later nog bij jullie zou zijn. Het is fantastisch dat u nu hieraan kunt beginnen. Ik hoop dan ook dat u binnen enkele jaren nog eens een dergelijke belofte zult kunnen waarmaken...

Met vriendelijke groeten, Thierry Prof. Dr. Thierry VandenDriessche - Vrije Universiteit Brussel - KU Leuven - Universiteit Gent (Francqui Chair 2017)

Christa Gemis

Christa Gemis
21 aug 17

Ook ik heb 5 jaar geleden borstkanker gehad met achteraf chemo bestraling en 1jaar herceptine. Ik ben blij dat ik er nog ben en dank iedereen die mij geholpen heeft om over de zware berg te gaan. Veel optimisme en doorzetting is hier voor nodig. Ik ben nu goed en geniet van de kleine dingen van het leven.

Bernard De Keyser

Bernard De Keyser
21 aug 17

Beste professor, Wens je alle moed, kracht en doorzettingsvermogen van de wereld toe, dit is een prachtproject!

PS : doe 't op je gemak ;-) Vr gr, Bernard

Greet Houdevelt

Greet Houdevelt
21 aug 17

Prachtig wat je doet. Als ex kankerpatiënt weet ik dat je moet strijden om die smerige ziekte te overwinnen. Deze strijd is alleen niet haalbaar.

Mede dankzij jouw inzet wordt het vechten voor kankerpatiënten iets makkelijker

Uit liefde voor mijn moeder, een lieve, warme vrouw, die op 82-jarige leeftijd aan kanker stierf.

Zij was dankbaar dat ze 82 jaar kreeg om op deze aardbol te mogen vertoeven.

Voor een ongelooflijk moedig en menselijk initiatief en een grote steun voor ouders die een kind verloren aan kanker. Een eerbetoon voor onze zoon Maarten en zijn onuitputtelijk optimisme dat hij toonde in zijn moedige strijd. De leegte die hij achterlaat is onbeschrijflijk.

Zijn wens om hem mee te nemen op reis wordt hiermee weer een stukje vervuld.

Respect!

Annemie Van Gorp

Annemie Van Gorp
21 aug 17

Beste Johan, heel veel succes met je looptocht.

Neem onze zoon Maarten (30 j) mee . Hij overleed in oktober ll. aan kanker. Als bio-ingenieur en gepassioneerd natuurliefhebber zou hij dit gebaar zeer geapprecieerd hebben. Het gemis is verschrikkelijk om dragen maar we putten kracht uit zijn strijd. Vooral de Pyreneeën trokken hem als backpacker aan. Neem hem een stukje mee op je tocht!

Met oprechte dank Freddy en Annemie Janssens Hever

Voor alle mama's en papa's die hun kindjes hebben moeten afgeven ... Voor alle kindjes die het zonder mama of papa moeten doen... Voor mijn oma die zoveel angst heeft om een tweede zoon te verliezen ditmaal aan een verschrikkelijk monster! Aan het verschrikkelijk monster dat we hopelijk zullen verslaan!

Ik bid voor mijn overleden ouders. Mijn vader aan prostaatkanker en mijn moeder aan alzheimer. Dat ze geen pijn hebben geleden en nu gelukkig mogen zijn in de hemel. Dank U.

Christine Den Boer

Christine Den Boer
21 aug 17

Al 6 jaar geleden heb ik Leukemie achter mij gelaten dankzij wetenschappers zoals u. Op Levensloop heb ik Pieter en u leren kennen en in mijn hart gesloten. Wij gaan u sponsoren!

Heel goede reis en vooral een behouden thuiskomst😉

Tomorrow Tuesday 22nd of August, Professor Swinnen will have finished his first double marathon. Tomorrow my wife will have her first chemo in Gasthuisberg. We feel very involved in what Johan is doing.

Our deepest respect for what he and the all oncology-team is doing in Leuven. Way to go, Johan! PB

Uit sympathie! Maria en Stefaan

Veel succes en moed ! Enorm veel bewondering voor jullie !

Inge Fonrijn

Inge Fonrijn
21 aug 17

Beste Johan, Ik wens u een voorspoedige tocht, wat een uithoudingsvermogen heeft u. Alleen maar bewondering ! En respect voor alles wat u doet als vader en als onderzoeker.

We weten ondertussen jammer genoeg hoe het voelt als er bij je kind kanker vastgesteld wordt. Bij ons zoontje Lasse (nu 6) werd vorig jaar lymfklierkanker vastgesteld. Het gaat nu heel goed met hem, maar de behandeling was toch heel zwaar vond ik. Een enorme impact op elk aspect van je leven. Daarom is onderzoek zo belangrijk, om ook de behandelingen voor patiëntjes zo draaglijk mogelijk te maken.

Heel veel succes toegewenst ! Vriendelijke groeten, Inge

Dankjewel voor uw bijzondere inzet en steun voor alle kankerpatiënten.

Alle beetjes helpen ... hoe klein ook.

Rita Theunissen

Rita Theunissen
21 aug 17

Als bruggepensioneerde van het UZ Leuven wens ik de prof maar ook het ganse team rond hem heel veel succes met dit initiatief. Digitaal geef ik je een duwtje in de rug, maar het zijn jouw benen die het zware werk zullen moeten verrichten!

Annette Raemdonck

Annette Raemdonck
21 aug 17

Mijn 'grote' broer (letterlijk en figuurlijk ) kreeg 5 jaar geleden het verdict hersentumor en verloor reeds na 10 maanden de strijd....mooi dat de strijd van Marc en zoveel andere patiënten met dit intiatief aandacht krijgt.

Bewondering en dankbaarheid voor Johan Swinnen!

Jo Van Lint

Jo Van Lint
21 aug 17

Beste Johan, Prachtige collega,

Op de valreep geef ik je ook een brief van mezelf mee. Een zwaard van Damocles. Het is misschien een beeldspraak die je in vele binnen gekomen brieven vind, maar ik vind ze wel toepasselijk. Een zwaard van Damocles hangt me al sedert 2002 boven het hoofd, en des te meer sedert 2010 toen mijn tumor (in het ruggenmerg) terugkwam. Het maakt momenten van intens geluk met mijn gezin soms een beetje wrang, omdat ik me afvraag “Hoelang nog vooraleer de tumor terugkeert? Hoe zou het hen vergaan indien het slecht zou aflopen? En wat te denken bij een iets betere afloop, wanneer een volgende operatie in het ruggenmerg me misschien verlamt?”

Maar de hele kwestie heeft vreemd genoeg ook een positieve bijklank. Ik ben met mijn eigen kankeronderzoek een meer toegepaste richting ingeslagen, en dat geeft me toch een beetje het gevoel van terug te vechten. En ook de samenwerking met jou in het kader van het LKI doet me vaak beseffen dat we daar op onze Gasthuisberg met een heel leger van terugvechters zitten, en dat is een hele fijne gedachte. En last but not least, heeft het me geleerd om erg veel te relativeren en een mens kan niet geloven hoe belangrijk dat toch is.

Va, pensiero, sull'ali dorate! Hartelijke groet, Jo

Succes met de tocht, maar ook vooral met het onderzoek. Rob

Danielle Huse

Danielle Huse
20 aug 17

Bijna 30 jaar werk ik met gezinnen met een ernstig ziek kind, acuut of chronisch. Daarnaast moest ik persoonlijk reeds meermaals afscheid nemen van mensen die mij nabij stonden. Mijn hartsvriendin moest gedwongen afscheid van het leven nemen omwille een bloedkanker. Anderhalf jaar later moest ik in hetzelfde jaar afscheid nemen van mijn 'gezonde' mama - lymfeklierkanker kwam op haar weg- maar ook van mijn ongeboren dochter. Mijn mama leeft! Waarvoor dank aan de medische wereld. Mijn vierde kind leeft, in mijn herinnering.

Johan, ik dank Pieter, jou en de mama voor alles wat jullie betekenen. Succes en liefs.

Els Cornelis

Els Cornelis
20 aug 17

Morgen vertrekt Johan naar Compostela. Ik wens hem veel succes en sterkte aan iedereen die tegen de ziekte vecht of er ooit tegen gevochten heeft. En voor mij persoonlijk ook voor hen, familie en nabestaanden die de strijd helaas verloren...

Beste Johan, moedig zijn en nooit opgeven, zo toepasselijk voor jou en alle patiënten die dagelijks vechten tegen deze onrechtvaardige en meedogenloze ziekte. Mijn vader verloor in 2010 helaas zijn moedige strijd. En toch, blijf vechten, blijf hopen!

Mijn eindeloze bewondering voor dit prachtig initiatief. Succes gewenst op alle vlakken!

Alain Delmulle

Alain Delmulle
20 aug 17

Johan,

Vorig jaar in juni werd een hersentumor verwijderd die kwaadaardig bleek te zijn.Mijn wereld stortte in ..... .Als vader van drie geef ik echter de moed niet op,ik was heel sportief en doe nog zoveel mogelijk aan sport.Nu de nabehandeling bijna achter de rug is hoop ik weer een normaal leven te kunnen lijden .... .Ik wacht evenwel de nodige scans af.Gezien het mijn droom is om ooit op de één of andere manier in Compostela te geraken geef ik deze korte tekst mee.

Een veilige tocht gewenst !!

Alain Delmulle

Nog even langsrijden bij Johan, Annemie en Pieter!

20 aug 17

Nog even langsrijden bij Johan, Annemie en Pieter! Alleen maar enthousiaste gezichten en de laatste bagage werd ingeladen. Het is nu écht aftellen...!